Usunięcie macicy, czyli histerektomia, należy do grupy najczęściej wykonywanych operacji ginekologicznych. Choć skutki uboczne tego typu leczenia są poważne, zwłaszcza jeżeli ma być przeprowadzone u kobiety w wieku przedmenopauzalnym, to często stanowi ono jedyną szansę na powrót do zdrowia. Ich wystąpienie i przebieg rekonwalescencji zależy jednak nie tylko od wieku pacjentki, ale i od zakresu leczenia. Zależnie od stanu zdrowia chorej, lekarz może zadecydować o usunięciu trzonu macicy lub całego organu, albo o rozszerzyć operację o usunięcie jajników i części operacji usunięcia macicyUsunięcie macicy może dotyczyć części lub całego organu. Lekarz może też podjąć decyzję o rozszerzeniu operacji. Z tego względu, wyróżnia się następujące rodzaje histerektomii:Histerektomia częściowa. Histerektomia całkowita. Histerektomia całkowita z usunięciem jajników i jajowodów. Histerektomia radykalna. Histerektomia częściowa przewiduje usunięcie trzonu macicy. W ramach histerektomii całkowitej, usuwany jest cały organ - trzon i szyjka macicy. Zdarzają się jednak sytuacje, w których konieczne jest także usunięcie jajników i jajowodów. Histerektomia radykalna polega natomiast na usunięciu przydatków, górnej części pochwy i okolicznych węzłów o zakresie leczenia operacyjnego podejmuje lekarz, w oparciu o indywidualną analizę przypadku. Warto jednak podkreślić, że usunięcie przydatków wciąż pozostaje kwestią sporną w środowisku medycznym. Obecnie, coraz więcej lekarzy odstępuje od tej praktyki, jeżeli nie zachodzą ku temu wyraźne wskazania medyczne (z powodu choroby nowotworowej). Prowadzone badania naukowe dowiodły, że usunięcie jajników, mające uchronić przed wystąpieniem raka jajnika w przyszłości, doprowadza do przyspieszenia procesu starzenia się organizmu i rozwoju miażdżycy. Badania dowiodły też, że grupa kobiet, u których pozostawiono oba jajniki, charakteryzuje się nieco niższą w macicy – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenieŁyżeczkowanie macicy – na czym polega abrazja macicy?Przyczyny usunięcia macicyUsunięcie macicy to leczenie o charakterze nieodwracalnym, zatem aby mogło być wdrożone, muszą wystąpić konkretne wskazania. Operacja usunięcia macicy może okazać się niezbędna, gdy lekarz zdiagnozuje jedną z następujących dolegliwości:Mięśniaki - występujące licznie, ulegające powiększeniu i skutkujące wystąpienie długich i bolesnych miesiączek. Obniżenie lub wypadanie macicy - spowodowane osłabieniem i rozluźnieniem mięśni dna miednicy, dotyczy przede wszystkim kobiet w podeszłym wieku. Rak szyjki macicy - gdy zachodzi podejrzenie, że nastąpiły przerzuty do macicy. Rak endometrium. Rak trzonu macicy. Nieprawidłowy rozrost błony śluzowej macicy. Endometrioza. Jeżeli w danym przypadku jest to możliwe, wycięcie macicy jest zastępowane innym leczeniem. Dotyczy to przede wszystkim mięśniaków. W takim przypadku, jeżeli nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań, stosowana jest embolizacja. Zabieg polega na zwłóknieniu i zablokowaniu dopływu krwi do mięśniaków, poprzez zablokowanie tętnicy środkami embolicznymi. Tego rodzaju leczenie jest możliwe do wdrożenia, gdy mięśniaki nie są jeszcze zbyt duże, jednak w tym przypadku, nie ma możliwości przeprowadzenia badania histopatologicznego. Embolizacja jest najczęściej stosowana u młodych pacjentek, które jeszcze nie niektórych przypadkach schorzeń błony śluzowej macicy, możliwe jest wdrożenie alternatywnego leczenia. Lekarz może zdecydować się na wykonanie endoskopowego zabiegu resekcji, czyli usunięcia endometrium – zapalenie, polip, przerost i rakMięśniaki macicy - niezłośliwe nowotwory macicyCzy usuwanie szyjki macicy zawsze jest konieczne?Usunięcie macicy nie musi być równoznaczne z koniecznością usunięcia szyjki macicy. Czasami, lekarz decyduje się na jej pozostawienie. Warunkiem jest stwierdzanie I lub II grupy cytologicznej w każdym badaniu i brak nadżerek. Takie działanie pozwala zapobiec wypadaniu pochwy. Powikłanie to występuje stosunkowo rzadko, jednak jest poważne. Pozostawienie szyjki macicy pozwala na lepsze podtrzymanie pochwy przez mięśnie i więzadła. Poza tym, pozostawienie szyjki macicy pozwala zmniejszyć psychologiczne skutki, wynikające z przeprowadzenia operacji. Po zakończeniu leczenia, u kobiety może ugruntować się błędne przekonanie "bycia niepełnowartościową". Jeżeli po operacji zostanie coś więcej niż tylko pochwa, psychiczne samopoczucie pacjentki może być lekarz zdecyduje się na taki krok, pacjentka będzie musiała regularnie wykonywać badanie cytologiczne. Pozostawienie szyjki macicy stwarza ryzyko rozwoju nowotworu w tym obszarze. Cytologia, wykonywana regularnie, pozwoli na wczesne wykrycie ewentualnych zmian i na wczesne wdrożenie odpowiedniego czym polega usunięcie macicy?Usunięcie macicy to operacja, która może być zrealizowana z użyciem jednej z dwóch metod. Techniki, o których mowa, to:Klasycznej. Laparoskopowej. Klasyczna operacja jest przeprowadzana z dostępu przezbrzusznego lub przezpochwowego. Wymaga znieczulenia ogólnego lub dolędźwiowego (pozwala zachować przytomność, jednak wyklucza odczuwanie bólu). Lekarz wykonuje kilkunastocentymetrowe nacięcie poprzeczne (przebiegające wzdłuż linii spojenia łonowego) lub pionowe (przebiegające od spojenia łonowego do pępka). Po otwarciu powłok brzusznych, następuje usunięcie macicy, a jeżeli zachodzi taka konieczność - także przydatków, okolicznych węzłów chłonnych i górnej części się, że konieczność poszerzenia zakresu leczenia jest stwierdzana dopiero w trakcie operacji. Jeżeli leczenie dotyczy pacjentki poniżej 45 roku życia, lekarz może zdecydować się na pozostawienie jednego jajnika, o ile nie ma ku temu żadnych medycznych przeciwwskazań. Dzięki temu, produkcja hormonów nie zostaje przerwana. w przypadku pacjentek w starszym wieku, najczęściej usunięte zostają także przydatki. Takie działanie pozwala zapobiec rozwojowi choroby nowotworowej. W trakcie operacji, lekarz pobierze materiał, który zostanie przekazany do badania metodą laparoskopową realizowane jest w znieczuleniu ogólnym. Lekarz wykonuje dwa niewielkie (kilkucentymetrowe) nacięcia w okolicy pępka. Przez pierwsze wprowadza laparoskop (wziernik, który daje możliwość obserwowania wnętrza jamy brzusznej, podgląd widoczny jest na monitorze), przez drugie - mikronarzędzia. Macica zostaje oddzielona od pochwy i podtrzymujących ją więzadeł, a jeżeli zakres leczenia jest ograniczony do samego trzonu - także od szyjki macicy. W dalszej kolejności, organ zostaje podzielony na niewielkie fragmenty, które zostają usunięte przez nacięcie lub przez pochwę (taka możliwość istnieje wyłącznie w przypadku, gdy macica charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami). Metoda laparoskopowa ma zastosowanie, gdy nie ma konieczności przeprowadzania histerektomii wskazaniem do przeprowadzenia operacji są mięśniaki, bez względu na obraną technikę przeprowadzenia operacji, może zajść konieczność ich zmniejszenia przed zabiegiem. Takie działanie realizowane jest przy użyciu środków farmakologicznych, a służy ułatwieniu zabiegu. O wyborze właściwej metody leczenia decyduje lekarz, w oparciu o występujące wskazania, do których należy: rodzaj schorzenia, wiek i anatomia przeprowadzonej operacji, konieczne jest utrzymywanie ścisłej diety (przez 48 godzin). Pacjentki pozostają w szpitalu maksymalnie przez 7 dni, a jeżeli leczenie dotyczyło choroby nowotworowej - przez 14 dni. Aby zapobiec powstawaniu zrostów i zakrzepów, w 2 dobie wprowadzana jest niewielka aktywność. Jeżeli w czasie pobytu w szpitalu nie pojawiły się żadne komplikacje, pacjentka jest wypisywana do domu. Jeżeli przyczyna operacji nie miała charakteru onkologicznego, pierwsza wizyta kontrolna (na której pacjentka pozna wynik badania histopatologicznego) odbywa się po miesiącu. Kolejne badania przeprowadzane są raz w roku. W przypadku pacjentek leczonych onkologicznie, wizyty kontrolne powinny odbywać się minimum 2-3 razy w ciągu roku. 10 sygnałów ostrzegawczych, które mogą świadczyć o tym, że m... Rekonwalescencja po usuwaniu macicyUsunięcie macicy to poważna operacja. Co za tym idzie, okres rekonwalescencji po zakończeniu leczenia jest dość minimum 6 miesięcy po operacji, należy powstrzymać się od nadmiernej aktywności fizycznej (powrót do normalnej aktywności musi być realizowany stopniowo). Trzeba też unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów, przy czym należy zaznaczyć, że w tym przypadku, słowo "ciężki" odnosi się do każdego przedmiotu o wadze przekraczającej 5 kg. Lekarz zaleci też przestrzeganie lekkostrawnej operacji, kobieta przestaje miesiączkować. Jeżeli w ramach leczenia nie zaszła konieczność usunięcia obu jajników, hormony są nadal produkowane, a objawy przyspieszonego klimakterium - nie występują. Inaczej wygląda to w przypadku, gdy zakres zabiegu objął także macicy a hormonalna terapia zastępczaUsunięcie macicy wraz z przydatkami sprawia, że u kobiety szybko (zwykle w ciągu 48 godzin po operacji) pojawiają się objawy, świadczące o przekwitaniu. Symptomy, o których mowa, to:Uderzenia gorąca. Kołatanie serca. Wzmożona potliwość. Objawy mają gwałtowny charakter, dlatego konieczne jest podanie odpowiednio wysokiej dawki estrogenów. W przeciwnym wypadku, dalsze leczenie będzie utrudnione, bowiem występujące objawy mogą też wskazywać na powikłania pooperacyjne. Jeżeli jednak ustąpią pod wpływem działania hormonów, będzie to oznaczało, że ich przyczyną jest przyspieszona usunięciu macicy wraz z przydatkami, kobieta powinna przyjmować estrogen (terapia kombinowana, w ramach której podaje się estrogen, progesteron i niewielką dawkę androgenu, stosowana jest tylko u pacjentek, którym usunięto jajniki, ale pozostawiono macicę). Jeżeli zajdzie taka konieczność, podane zostaną też niewielkie dawki androgenu (w celu pobudzenia libido). Indywidualnie dobrana terapia powinna trwać do około 51. roku życia, czyli do średniego wieku, w którym następuje terapia zastępcza pozwala uniknąć przyspieszenia procesu starzenia się organizmu i wystąpienia objawów menopauzy, jednak nie tylko. Kobiety, które nie decydują się na leczenie hormonalne, w większym stopniu narażone są na rozwój osteoporozy, miażdżycy i choroby niedokrwiennej serca. Większe jest też ryzyko wystąpienia infekcji układu moczowego, zapalenia i suchości uboczne usunięcia macicyUsunięcie macicy, tak jak każda inna operacja, stwarza pewne ryzyko wystąpienia powikłań. Już w trakcie zabiegu, może pojawić się obfite krwawienie. Rzadko zdarzają się przypadki, w których dochodzi do uszkodzenia jelita, moczowodu lub pęcherza po usunięciu macicy mogą pojawić się już w okresie rekonwalescencji. Po operacji, pojawia się ryzyko zakażenia rany i wystąpienia krwiaków w miejscu założenia szwów. Może też dojść do wystąpienia niedrożności jelit. U niektórych pacjentek (dotyczy to przede wszystkim kobiet, które zbyt długo leżą po operacji) może pojawić się zapalenie płuc, co ma związek z ich niewystarczającym upowietrzeniem i zbyt słabym rozciąganiem pęcherzyków się, że po zabiegu, dochodzi do obniżenia lub wypadania pochwy. Może towarzyszyć temu nietrzymanie moczu. Wśród innych powikłań, należy wymienić infekcje cewki moczowej i pęcherza moczowego. Po operacji może pojawić się nieznaczne krwawienie z pochwy. Jeżeli utrzymuje się dłużej niż kilka tygodni, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Niektóre pacjentki uskarżają się na suchość wycięcia macicy stwarza też pewne ryzyko uszkodzenia nerwów. Objawem tego może być mrowienie i drętwienie w nogach, jak i dolegliwości bólowe. Należy jednak podkreślić, że zdarza się to macicy a życie intymneUsunięcie macicy nie jest równoznaczne z wykluczeniem z życia intymnego. Za udane życie seksualne odpowiada przede wszystkim psychika, więc to, czy kobieta poddana histerektomii będzie odczuwała przyjemność ze zbliżenia, zależy w dużej mierze od jej wiedzieć, że w osiąganiu satysfakcji seksualnej, macica nie odgrywa pierwszoplanowej roli. Odczuwane przy zbliżeniu bodźce rejestrowane są przede wszystkim przez łechtaczkę i pochwę, więc w tym temacie, nie powinno zmienić się zbyt wiele. Inne odczucia mogą natomiast towarzyszyć orgazmowi. Po wycięciu macicy, charakterystyczne skurcze nie będą przypadku kobiet, u których przeprowadzone zostało usunięcie macicy i jajników, może pojawić się problem braku libido. Wynika to z wystąpienia wcześniejszej menopauzy, czego przyczyną jest brak hormonów płciowych, zarówno żeńskich, jak i męskich, które odpowiadają za odczuwanie pociągu seksualnego. W takim przypadku (jeżeli pacjentka zdecydowała się na hormonalną terapię zastępczą), podane zostaną niewielkie dawki androgenu, czyli męskiego hormonu płciowego. Hormonalna terapia zastępcza powinna też zmniejszyć problem suchości pochwy, jednak jeżeli nawilżenie będzie niewystarczające, warto sięgnąć po udanego życia intymnego po operacji usunięcia macicy jest jednak właściwe nastawienie psychiczne. Po przeprowadzonej histerektomii często zdarza się, że u kobiety występuje poczucie obniżonej wartości i spadającej atrakcyjności, zwłaszcza gdy operacja doprowadziła do wystąpienia zmian w sylwetce. Taka sytuacja może wpłynąć na brak chęci na aktywność seksualną, a w konsekwencji - doprowadzić nawet do depresji. Jeżeli leczenie operacyjne odcisnęło piętno na psychice, nie należy wzbraniać się przed wizytą u też:Zapalenie przydatków – objawy, przyczyny i leczenieGrzybica pochwy – leczenie i profilaktykaPieczenie pochwy – przyczyny i leczenieNadżerka szyjki macicy – przyczyny, objawy i leczenieBezbolesna metoda usuwania mięśniaka macicy już dostępna w Polsce:Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Część pacjentek po laparoskopowym usunięciu macicy może wrócić do pracy już po dwóch tygodniach od zabiegu. Usunięcie całej macicy, razem z trzonem i szyjką, może wymagać miesięcznego zwolnienia, a dojście do siebie może zająć kolejne miesiące.Szwy Najczęściej stosowany jest szew ciągły, śródskórny, wchłanialny lub niewchłanialny- szew jest ukryty w skórze, jedynie na obu końcach rany widoczne są końcówki szwu. Po 7 – 10 dniach od operacji należy usunąć szew niewchłanialny lub obciąć końcówki szwu wchłanialnego zgodnie z zaleceniami na wypisie szpitalnym. Można to zrobić w gabinecie zabiegowym lub u lekarza prowadzącego. W przypadku laparoskopowego wycięcia macicy na skórze brzucha pozostają 3 lub 4 kilkumilimetrowe rany. Te szwy również usuwa się po ok. 7 – 10 dniach od operacji, natomiast nie usuwa się szwów w obrębie pochwy. Po usunięciu macicy drogą pochwową rana znajduje się w pochwie, jest zeszyta szwem wchłanialnym i nie ma potrzeby usuwania szwu. Szwy należy usunąć jedynie, jeśli podczas histerektomii waginalnej wykonano operację naprawczą krocza, używając szwów pojedynczych. Wówczas usuwa się szwy ze skóry krocza. Pielęgnacja rany Należy dbać o zachowanie rany w czystości. Podstawą higieny jest przemywanie rany wodą z mydłem i dokładne osuszanie czystym ręcznikiem. Najbardziej właściwą metodą higieny jest przemywanie rany pod prysznicem ( ranę krocza zawsze w kierunku od przodu do tyłu w kierunku odbytu). Należy unikać szorowania. Przez 2 miesiące nie wolno brać kąpieli. Pełna przebudowa rany trwa około roku, przez ten czas rana może być bardziej wrażliwa na dotyk. Przyspieszenie gojenia rany na skórze brzucha można uzyskać poprzez zastosowanie preparatów kwasu hialuronowego w kremie. Wystarczą dwie aplikacje dziennie, do czasu pełnego zagojenia rany. Natomiast w przypadku całkowitego usunięcia macicy (razem z szyjką), zastosowanie preparatu kwasu hialuronowego w globulkach dopochwowych powoduje przyspieszenie gojenia kikuta pochwy. Zalecane stosowanie polega na aplikacji 1 globulki na noc przez 10 dni od 5. dnia po operacji. W razie zaczerwienienia, sączenia lub nasilenia bólu w okolicy rany należy skonsultować się z lekarzem. Leki przeciwbólowe Nasilenie bólu jest największe bezpośrednio po operacji. W tym czasie pacjentka przebywa w szpitalu i otrzymuje leki przeciwbólowe na zalecenie lekarza, głównie dożylnie. Po wypisaniu do domu dolegliwości bólowe są zdecydowanie mniejsze i często leki przeciwbólowe nie są wymagane. Jeśli jednak pacjentka odczuwa ból, wskazane są leki przeciwbólowe dostępne bez recepty: np. paracetamol (4 razy dziennie po 1 gram), ibuprofen (3-4 razy dziennie po 400 mg). Wymienione leki można ze sobą łączyć. W przypadku utrzymywania się dolegliwości bólowych przy stosowaniu w/w leków należy skontaktować się z lekarzem. Specyficzny rodzaj bólu po operacjach usunięcia macicy: bóle kolkowe brzucha – okresowo mogą się pojawiać bóle brzucha o charakterze kolkowym – ból powstaje nagle i po chwili ustępuje samoistnie. Taki rodzaj bólu wynika z nagromadzenia się gazów w jelitach i jeśli pojawia się sporadycznie (do kilku epizodów na dobę), jest normą po operacji. W przypadku silnych bóli, występujących co kilka minut, ewentualnie połączonych z wymiotami i zatrzymaniem gazów i stolca, należy pilnie skontaktować się z lekarzem, ból ramion – jest typowy dla operacji laparoskopowych i jest wynikiem działania gazu podawanego do jamy brzusznej. Może utrzymywać się przez tydzień. Leki przeciwkrzepliwe Leki przeciwkrzepliwe wymagane są w większości przypadków operacji usunięcia macicy. Zwykle stosuje się je do czasu pełnego uruchomienia pacjentki, czyli do momentu wypisania ze szpitala. W przypadku dodatkowych czynników wystąpienia choroby zakrzepowej (np. choroba nowotworowa, otyłość, żylaki), wskazane jest przedłużenie profilaktyki przeciwzakrzepowej nawet o kilka tygodni. Wówczas pacjentka otrzymuje receptę. Antybiotyki Obecnie standardem prewencji zakażeń jest profilaktyka okołooperacyjna, która polega na podaniu antybiotyków w bezpośrednim okresie okołooperacyjnym. W większości przypadków jest to jednorazowa dawka podana tuż przed zabiegiem. Antybiotykoterapia pooperacyjna konieczna jest bardzo rzadko. Tryb życia Pacjentki z reguły czują się osłabione przez pierwsze 2 dni po operacji usunięcia macicy. Jeśli operacja była rozległa, osłabienie może utrzymywać się dłużej. Dlatego w okresie pooperacyjnym zalecany jest odpoczynek, ale nie można stale leżeć w łóżku – bardzo ważne są spacery po operacji. Zmniejszają one ryzyko wielu powikłań, choroby zakrzepowo-zatorowej i zapalenia płuc. Należy stopniowo, w ramach sił, zwiększać aktywność fizyczną i intensywność wysiłku. Podnoszenie przedmiotów Przez 6 – 8 tygodni należy szczególnie unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów. Z reguły górna granica oscyluje wokół 5 kg lub należy unikać podnoszenia przedmiotów, których nie jest się w stanie podnieść jedną ręką. Prowadzenie samochodu Prowadzenie samochodu jest możliwe dopiero, gdy pacjentka poczuje się w pełni sił. Zwykle jest to możliwe już w pierwszych dniach po wypisaniu ze szpitala. Zaleca się, aby pacjentki były odbierane ze szpitala przez członków rodziny i nie prowadziły samochodu samodzielnie. W przypadku podróży samochodem, należy jeździć w pasach bezpieczeństwa, niezależnie od rany na skórze. W przypadku długich podróży (powyżej 6 godzin samochodem lub autobusem, podróże samolotem) w bezpośrednim okresie pooperacyjnym może być wskazana profilaktyka przeciwzakrzepowa. Życie intymne Należy powstrzymać się od stosunków płciowych przez minimum 6 tygodni. Przez taki sam czas zabronione jest stosowanie tamponów. Wskazane jest kontrolne badanie ginekologiczne przed rozpoczęciem współżycia. Powrót do pracy Powrót do pracy wymaga zwykle 4-6 tygodni rekonwalescencji. W przypadku usunięcia macicy przez pochwę lub drogą laparoskopową, pacjentka może wrócić do pracy wcześniej. Powrót do pracy zależy oczywiście od charakteru wykonywanej pracy, dlatego decyzja o powrocie do aktywności zawodowej powinna być podjęta przez lekarza ginekologa, po badaniu pacjentki na wizycie kontrolnej. Wizyta kontrolna Wizyta kontrolna od bywa się zwykle zaraz po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego, czyli po 2-3 tygodniach od operacji. Dalsze decyzje dotyczące ewentualnego leczenia podejmowane są przez lekarza ginekologa po weryfikacji wyniku badania histopatologicznego. Dieta Pacjentka bezpośrednio po operacji przebywa w szpitalu i powinna przyjmować jedynie pokarmy podawane przez personel szpitala. Przez pierwszy miesiąc po operacji wskazane jest przyjmowanie pokarmów niezbyt obfitych, lekkostrawnych i bogatoresztkowych – warzywa, chude mięso, otręby, produkty zawierające dużo błonnika, jogurt. 3eZj8s.
kiedy można ćwiczyć po usunięciu macicy
